Bike2Benidorm 5: Villajoyosa - Benidorm (23KM)

Benidorm. Ik ben thuis. Zo voelt het tenminste.

Een kleine 9 kilometer met de fiets naar La Cala waar we om de markt aan de koffie zijn gegaan. We hebben met Edu afgesproken. Mijn goede vriend die al jaren in benidorm woont en uit Honduras komt. Dus niet uit Venezuela zoals ik eerst dacht. Hij gaat ons helpen om het appartement in te komen en mij laten zien waar de rest van mijn Spaanse vrienden nu uithangen. De corona heeft hier goed huisgehouden. Veel van hen zijn maanden zo niet een jaar werkeloos geweest. Ze zijn op zoek gegaan naar groener gras en dat kan ik ze niet kwalijk nemen. Op dit soort momenten realiseer ik mij welke pluspunten Nederland dan wel heeft. 

Edu heeft ons de hele dag gezelschap gehouden. Hij komt uit Honduras en is in Spanje door de corona tussen wal en schip beland. Kort gezegd komt het hierop neer, hij had een Spaans verblijfsdocument kunnen hebben maar de corona heeft zijn dienstverband te vroeg en te lang beëindigd om het document te kunnen krijgen. Dan breekt mijn hart en wil ik alles doen om hem te helpen. Maar dat is niet zo makkelijk. Dit is een situatie waarin geld niet helpt. 

Na La Cala zijn we richting hotel president gegaan. Het tweede emotioneel beladen moment van de dag. Ik kan hier lang over schrijven maar ik hou het bij een foto van een lege stoel en een van een glas baileys ter nagedachtenis aan de belangrijkste vrouw uit mijn leven. 

Maar het is zeker niet mineur wat de klok slaat. We hebben meerdere goede vrienden van mij express en per toeval ontmoet. Yolanda, de mooiste en liefste vrouw van Spanje, Vanya en Simona, twee lieve meiden die altijd het vuur uit de sloffen liepen om iedereen te helpen, Alberto een hardwerkende Spaanse barmanager die dag in en dag uit (en de nachten niet te vergeten) zijn best doen een drankgelegenheid te runnen en zijn personeel van een inkomen te voorzien. En Ali, al is dat meer een bitterzoete ontmoeting. Maar allemaal even vriendelijk. De rode draad is hard werken, weinig klagen en genieten van wat je hebt. Is dat niet iets wat in Nederland op scholen onderwezen moet gaan worden? 

We zijn tot laat in de avond op pad geweest. Je komt niet weg met bezoekjes van vijf minuten en water komt niet uit de tap en een kraan hebben ze niet. Een geweldige avond en een waar thuiskomen. 

Oh en het eten was super. Sorry Rick, weer een foto van een (vr)etende beagle....